Anti rimpelcreme en een zwangerschapstest

3 Comments

  • Reply Louise 17 november 2015 at 01:54

    Mooi geschreven Thea. Ik ben zelf kind van oudere ouders, mijn moeder was net 41 en mijn vader was 53 toen ik geboren werd.
    Ze waren al 15 jaar getrouwd toen ik geboren werd. Het wilde daarvoor alleen niet lukken, mijn moeder heeft 6 keer een miskraam gehad voordat ik werd geboren en 3 jaar voor mijn geboorte heeft mijn moeder een gezonde zoon voldragen die bij de geboorte door een fout van het ziekenhuis is overleden. Ik was eigenlijk zo’n beetje hun laatste kans kindje en dat ik ‘gelukt’ ben mag dus wel een soort wonder heten gezien de voorgeschiedenis.
    Het is voor mij als kind nooit een probleem geweest om oudere ouders te hebben. En ja, op vakantie heeft iemand wel eens tegen me gezegd: ‘wat leuk, ben je met opa en oma op vakantie?’ maar dat waren altijd volwassenen. Nooit kinderen, die zien dat eigenlijk helemaal niet; een mama is gewoon een mama. En ik vond dat ook niet erg als het me gevraagd werd: als ik dan zei dat het niet mijn opa en oma waren, maar mijn papa en mama, dan werden die mensen altijd even heel ongemakkelijk van hun eigen blunder 🙂

    Het heeft ook nadelen. Je familie is automatisch ook ouder. Ik heb maar 1 oma gekend die overleden is toen ik 14 was, de rest was voor mijn geboorte al overleden. Toch koester ik leuke herinneringen aan mijn kindertijd met mijn ene, beetje gekke oma. Mijn moeder was ook enig kind, van haar kant is er dus nauwelijks familie. Mijn vader kwam wel uit een groot gezin, maar de ooms en tantes die ik had van die kant waren nog ouder dan hij. Best aardige mensen, maar het waren vrij stugge drenten. Hun kinderen (mijn neven en nichten) hadden kinderen die net iets jonger waren dan mijn leeftijd, maar een goede match met mij is dat nooit geweest. Ik denk alleen dat het niet zozeer met het fenomeen leeftijd te maken had, als wel met het fenomeen volksaard. Mijn moeder lag als ‘stadse’ uit Deventer ook al nooit erg lekker in die van oudsher gegoede boerenfamilie.

    Mijn ouders zijn inmiddels beiden overleden. Mijn moeder volkomen onverwacht in 2005 op haar 69e aan een longembolie, als complicatie na een blindedarmoperatie. Mijn vader in 2011 aan hartfalen, maar hij is 88 geworden, dus dat is een zeer respectabele leeftijd. In de 6 jaar na het overlijden van mijn moeder heb ik nog een hoop leuke dingen met hem gedaan. Ik kijk er met een glimlach op terug. Ik heb fijne ouders gehad. Hun leeftijd heeft mij nooit in de weg gezeten.

    • Reply Thea 17 november 2015 at 06:38

      Wat een mooie reactie, Louise! Wist een klein deel van je verhaal al wel, maar niet alles van wat je hier beschrijft. Wat zullen je ouders ontzettend blij met je zijn geweest. Kan me dat niet anders voorstellen.

      Wat onze kinderen betreft…opa’s en oma’s genoeg. Zelfs mijn oma (inmiddels 95) kennen ze goed. En wat ook scheelt….ze hebben een jonge papa! 🙂

Geef een reactie

Instagram

%d bloggers liken dit: