Het Sprookje van de Dood
Meer lezen; dat was één van mijn voornemens. En dat lukt aardig, daar ik voor mijn opleiding “Holistisch Therapeut” een aardige boekenlijst heb gekregen. Eén van de boeken op die lijst is “Het Sprookje van de Dood” en wat een mooi boekje is dat…
Een Zieltje dat voor het allereerst een reis naar de Aarde gaat maken. Daar gaat het verhaal in dit prachtige boekje over. Wat daar allemaal aan vooraf gaat en hoe het is voor een ziel om in een mensenlichaam te worden geboren, wordt allemaal mooi en eenvoudig verteld.
"Er was eens een klein Zieltje, dat van bovenaf de Aarde bekeek. Ze was erg onder de indruk van wat zich daar beneden allemaal afspeelde en het leek haar geweldig om daar ook te zijn. Elke dag rende ze naar de plek van waaruit ze de Aarde goed kon overzien en steeds zuchtte ze diep: 'Kon ik daar ook maar naartoe.' Op een dag, terwijl ze weer eens zat te fantaseren hoe het daar beneden op Aarde zou zijn, hoorde ze plotseling een stem die zei: 'Zou je echt zo graag naar de Aarde willen?' Verbaasd keek ze op. Naast haar stond een oude man met een lange witte baard. Hij lachte vriendelijk naar haar. 'Wie bent u?' vroeg het Zieltje. 'Ik heb u hier nog nooit gezien.' 'Ik ben hier om je een voorstel te doen,' zei de oude man. Hij ging in het gras zitten en nodigde het Zieltje uit om naast hem te komen zitten. 'Ik heb je nu al een paar keer hier zien zitten en hoorde steeds maar weer dat je zo graag naar de Aarde zou willen. Ik ben nu hier om je te vertellen dat, als je dit echt wilt, het ook mogelijk is.' Stomverbaasd staarde het Zieltje de oude man aan. 'Echt waar, zou dat echt zomaar kunnen? Maar hoe dan, de Aarde is zó ver weg, ik kan daar toch niet zomaar naartoe!' 'Nee, niet zomaar,' zei de oude man. 'Er gaat heel wat aan vooraf, maar het kan wel.' Opgewonden sprong het Zieltje op en begon te dansen. 'Hoera,' riep ze, 'mijn droom komt uit. Ik ga naar de Aarde!' De oude man bekeek het tafereel glimlachend en zei: 'Nou kom dan maar met me mee, dan zal ik je precies uitleggen wat je allemaal moet doen…'"
Het boek heb ik in één ruk uitgelezen, wellicht ook omdat het zo beschreven werd als dat ik me grotendeels altijd al wel voorstelde… of misschien omdat ik wil dat het zo zal zijn. De dood wordt vaak gezien als iets verschrikkelijks, iets om bang voor te zijn. Maar is dit ook zo? En is er leven na de dood?
Ik las in recensies over dit boekje dat het veel troost biedt aan mensen die iemand zijn verloren, ook ik vond dit tijdens het lezen. Zo mooi.
Rond de tijd dat ik Het Sprookje van de Dood las, kwam ook de nieuwe Disney film “Soul” uit op Disney+ en laat deze film nu een soortgelijk verhaal hebben. Ik heb deze film met de kinderen gekeken en zij vonden het prachtig.
Soul
Het grappige? In mijn opleiding ben ik nu net begonnen aan een module waarin het o.a. over gidsen en zielgroepen gaat. Net alsof alles ‘toevallig’ samen komt maar… wat is toeval? 😉
Hoe sta jij hier in? En waar haalde jij troost uit bij het verlies van een dierbare
