Het Pieterpad etappe 4
van Zuidlaren naar Rolde

Etappe 4 van het Pieterpad stond kort geleden in onze agenda. Van Zuidlaren naar Rolde; bijna 18 kilometers door het Drentse landschap. Prachtig weer, mooie plaatjes, goed gezelschap. Het werd weer een hele fijne wandeling! Lees je verder?

Het was even puzzelen; met de huidige Corona maatregelen wilden we niet met het openbaar vervoer, dus besloten we om niet te gaan carpoolen, maar met twee auto’s richting Drenthe te rijden. Een piepklein stukje reden we samen, maar in een grote auto en de raampjes open ging dat prima….

De ontstaansgeschiedenis van het Pieterpad is een verhaal op zich. Twee vriendinnen op leeftijd, Toos Goorhuis en Bertje Jens, vierden regelmatig samen vakantie in het buitenland. Ze maakten dan lange wandelingen. Ze vonden het jammer dat je in Nederland nauwelijks doorgaande wandelroutes had, zodat je voor meerdere dagen op pad kon. “Dan moeten we er zelf maar eentje opzetten”, bedachten de dames. Het begon als ‘elkaar tegemoet lopen’ (Bertje woonde in Groningen, Toos in Tilburg) en groeide uit tot een pad dat Nederland van noord naar zuid doorsneed: het Pieterpad.

>> LEES HIER MEER ARTIKELEN OVER HET PIETERPAD <<

Etappe 4 van het Pieterpad; krankzinnigen en zenuwlijders

We gingen weer van start waar we de vorige keer eindigden; Zuidlaren. Van Berend Botje. Berend Botje die we nog even op de foto hebben gezet, dat waren we bij etappe 3 vergeten. Een Berend Botje die gewoon een mannetje bleek te zijn en niet het schattige beertje dat ik voor ogen had, haha.

We hadden er zin in. Het weer was prachtig, een keer geen regen vonden we fijn. Genoeg boterhammen en drinken mee in onze rugzakken, dus we konden gaan!

Na door een aantal straatjes in Zuidlaren te hebben gelopen – prachtig dorpje hoor – kwamen we op het terrein van kliniek Dennenoord. Een mooi terrein met een vijver, een hertenkamp en prachtige bomen volop in de bloei.

Dennenoord werd op het eind van de 19e eeuw aangelegd ten behoeve van een gesticht van de Vereeniging tot Christelijke Verzorging van Krankzinnigen en Zenuwlijders in Nederland. De vereniging kocht een dennenbos bij Zuidlaren en opende daar in 1895 een eerste gesticht, dat aanvankelijk bestond uit vier paviljoens, maar gaandeweg uitgroeide tot een centrum met achttien paviljoens. In het gesticht werden patiënten verpleegd, die gedwongen waren opgenomen.

Grappig; hoe mooi het terrein ook is én wetende dat het nu niet meer helemaal in gebruik is als gesticht; de reden waarom men daar verbleef maakte het dat we er toch iets anders naar keken.

Nationaal Landschap Drentsche Aa

We volgden de instructies in >> ons boekje << en al snel wandelden we weg van de bewoonde wereld en een prachtig landschap in; de Drentsche Aa…

Het landschap van de Drentsche Aa ontstond door een samenwerking van natuur en mens. Een oeroud landschap dat continu verandert en toch zichzelf blijft. Je vindt er talloze bijzondere planten en dieren. Maar ook de grootste concentratie van prehistorische monumenten van ons land. Dat alles in het best bewaarde esdorpenlandschap van West-Europa, waar je de historische samenhang tussen dorpen, essen, velden en beken nog kunt ervaren. Waar de beken nog hun natuurlijke loop volgen zoals ze dat al duizenden jaren doen.

Prachtige huizen, bos, heide… het landschap is afwisselender – en misschien wel mooier – dan in de vorig etappes. We hebben echt genoten. Een broodje gegeten op een prachtige plek, fluitende vogeltjes en een schitterend landschap dus. De enige uitdaging die we op dat moment hadden… een kop warme koffie en een toilet vinden! 😉

Via de Gasterse Duinen – een prachtig heidelandschap waar je bijna tamme Schotse Hooglanders tegen kunt komen – liepen we het dorpje Gasteren in en daar waar we op andere plekken niets konden drinken of gebruik mochten maken van het toilet, kon het bij Pannenkoekenboerderij Brinkzicht wel. Een plaspauze en een afhaal cappuccino later vervolgden we onze tocht richting Het Balloërveld.

Het Balloërveld

Een grote stille heide. Een gebied met heideland en veel zand. Met middeleeuwse karrensporen en grafheuvels. En schapen. Een prachtig gebied! Het lopen in het rulle zand was wel wat pittig, de zon vol op onze bolletjes maakte uiteindelijk dat ik toch stiekem een beetje blij was toen we het gebied weer uit liepen en we Rolde inliepen. Maar wat was het mooi!

Etappe 4 van het Pieterpad: praktisch

(.) Etappe 4 loopt van Zuidlaren naar Rolde en is ongeveer 18 km lang. Wij hebben er ongeveer 4,5 uur over gedaan. Meer informatie over de route vind je op >> www.pieterpad.nl <<

(.) Wij zijn deze keer – vanwege afstand houden enzo – met twee auto’s gegaan en hebben geen gebruik gemaakt van het openbaar vervoer. Mocht je dat wel willen doen dan kan je de bus nemen.

(.) De route was ook nu prima aangegeven, maar we waren toch blij met een extra app van Route.nl en >> het Pieterpadboekje << dat we steeds bij ons hebben

Etappe 4 van het Pieterpad hebben we dus gelopen en – ik beken – voor mij was het tot nu toe de mooiste. Zoals geschreven; diverse landschappen, mooi weer… het lopen ging ons makkelijk af! En weer kwam ik erachter in wat voor een mooi land wij toch wonen! Ik verheug me echt op de etappes die ons nog te wachten staan…

Hoe gaat het bij jou? Kan jij ook zo genieten van een mooie wandeltocht?

Wil je dit artikel bewaren? Dan kun je onderstaande afbeelding pinnen op Pinterest: