Gastblog; Perfectionisme of autisme

Ok, ik zit klaar voor mijn nieuwe blog.

Een vraagstuk waar ik al enige tijd mee worstel…nou ja, worstel is misschien iets teveel gezegd.
Meer iets dat ik me afvraag.

Mijn vriend en ik hebben dus een zoon (ook een dochter, maar dat terzijde, zij komt de volgende keer weer aan de beurt). Onze zoon heeft een licht verstandelijke beperking. Klinkt misschien zwaar, is het niet…..het kwartje valt alleen een stukje later…maar het valt en dat is het belangrijkste.

Maar voordat we e.e.a. wisten omtrent de uiteindelijke “diagnose” hebben we diverse wegen bewandeld. Zo ook de weg van autisme. Sommige dingen weet je wel. Andere dingen dus niet, daarover verder meer….

Zo bleek onze Daan veel te sociaal om autistisch te zijn. En dat klopt. Menigeen kan wat dat betreft een voorbeeld aan hem nemen.

Neem Daan tijdens een voetbalwedstrijd; bij elke wissel moet er een high five gegeven worden (het liefst ook bij degenen van de tegenpartij en de aanwezige toeschouwers…. ). En is er een blessure dan is Daan er als de brandweer bij met de waterzak, dit dan alleen voor zijn eigen teamgenoten, dat dan weer wel (maar in een rap tempo, zonder ook maar een druppel te morsen, hoezo problemen met motoriek). En na afloop iedereen netjes een hand geven. Dat is Daan. Dus misschien wel wat beschadigingen in het bolletje, dat is dus wat anders.

Daan is dus niet autistisch. Daan misschien niet, maar ik daarentegen…
Ja, want daar kom ik weer op mijn vraagstuk uit;

Perfectionisme of autisme?

Door het lezen over de vormen van autisme kwamen er toch best veel dingen heel bekend voor.
Deed ik bepaalde dingen altijd af als perfectionisme, lijken ze toch ook veel op bepaalde symptomen uit het autistisch spectrum. Ik noem er een paar:

• Over- of juist ondergevoelig voor sensorische prikkels (geluid, licht, smaak, tast): vooral van stationair lopende brommertjes krijg ik het op mijn heupen (maar ik kan nog veel meer geluiden noemen waar ik de kriebels van krijg)
• Vasthoudend aan eigen overtuiging, niet snel bereid tot het sluiten van compromissen: daar zullen vooral anderen zich in kunnen vinden bij mij
• Sterke behoefte aan routine en regelmaat: 3 R-en toch?
• Sterk vasthoudend aan eigen planning, raakt van slag als deze door anderen verstoord wordt: ja schat…ik weet het.
• Kan slecht tegen veranderingen in de leefomgeving: ik houd dus echt niet van verrassingen
• Brengt graag veel tijd alleen door: is op zijn tijd natuurlijk voor iedereen erg lekker
• Obsessieve rituelen, zoals boeken altijd in zelfde volgorde neerzetten: ik noem ook nog: handdoeken op dezelfde manier op het wasrek, etiketje aan dezelfde kant, kleur bij kleur…ik zal de lijst niet te lang maken…maar ik heb er nog wel een paar
• Zeer goed oog voor detail: als ik bedenk hoe vaak ik heb gekeken of alle puntjes in deze tekst wel staan zoals ik ze wil…

Nou zal iedereen zich wel in een aantal dingen herkennen. Maar mijn nieuwsgierigheid was wel gewekt, dus voor de aardigheid maar een test gedaan. En ja hoor, daar scoor ik bovengemiddeld op de autistische schaal. Het feit dat ik geïrriteerd was dat ik niet de hoogste score had zegt misschien ook wel weer iets.

Dus, zie daar…. hoe verrassend… (en daar ben ik dol op), het kwartje valt… (ook laat).
Maakt mij dat anders? Nou, vind ik eigenlijk niet. Ok, anders misschien wel maar slechter niet. En dat is dan zomaar ineens een verborgen boodschap die ik doorgeef;

Het maakt dus eigenlijk geen zak uit wie of wat je bent, als je maar gelukkig bent. Nietwaar?

En ook het plaatsen in een hokje is niet erg….maar dan moeten de zijden wel even lang zijn, dat dan weer wel!

Tot volgende keer!
X