Zo’n dag

Zo’n dag waarop ik mijn telefoon open en een foto zie.
 Een foto van een vader in een bus. Een vader die zijn tweeling vast houdt.
Twee mooie, hele kleine koppies boven witte dekentjes. Dood. De kindjes zijn dood.

Zo’n dag waarop ik weer moet huilen om een foto die ik zie.
Een foto die na al die andere vreselijke beelden komt.
Zo’n dag waarop ik het internet vervloek. Omdat het me deze beelden laat zien.
Beelden die iedereen ziet, maar waar de meesten niets mee kunnen.

Zo’n dag waarop ik ook besef dat het internet iets krachtigs is. Want door datzelfde internet weten we wat er zich in de wereld afspeelt. En komen er acties op gang. Maar niet genoeg.

Zo’n dag waarop ik werkelijk niet snap waarom wij – met alles wat we tegenwoordig hebben, weten en kunnen – nog steeds niet kunnen ingrijpen. Waarom we nog steeds onschuldige mensen, kinderen dood laten gaan.

Zo’n dag waarop ik de wereld niet snap.

Zo’n dag

#Syrië